Hoofdstuk 10 Bryan

‘Laat je toch niet zo door hem opfokken. Dat is precies wat hij wil.’ Sinds we Stanley zijn tegen gekomen in de supermarkt heeft Lara geen woord meer gezegd. Wel heeft ze een gezicht wat op onweer staat en blijft ze overdreven zuchten. Nu zit ze met haar armen over elkaar naast me te mokken in de auto.
‘Jij had je misschien iets meer op moeten laten fokken. Hij was je gewoon aan het uitdagen.’
‘En wat wil je dan dat ik doe? Hem voor zijn harses slaan met een blik doperwtjes?’
Eindelijk verzacht haar gezicht weer een beetje en komt er een voorzichtige glimlach op haar gezicht.
‘Nee, maar je had hem wel even mogen laten weten dat hij echt verleden tijd is.’
‘Dat weet hij schat. En dat is precies waarom hij zo doet.’
‘Nou, ik wil dat hij ermee ophoudt.’
‘Zeg dat dan tegen hem. Ik ga er niet tussen zitten. Dat is iets tussen jullie.’
‘Maar je zag toch wat hij…’
‘Lara, doe niet zo kinderachtig. Het is toch voorbij met hem? Geef hem gewoon geen aandacht meer.’
Na een luide en demonstratieve zucht slaat ze haar armen weer over elkaar en staart uit het raam tot we bij haar thuis zijn.
Ik parkeer de auto voor de deur en ze opent de voordeur. Terwijl ze één van de boodschappentassen van me aanpakt, raken onze handen elkaar aan.
Ze lacht naar me en ik ben benieuwd hoelang deze opleving gaat duren.
‘Sorry.’ Ze zegt het zo zachtjes dat ik het haast niet versta.
‘Wat zeg je nou? Ik hoor je bijna niet.’
Ze geeft me een tik op mijn arm en gaat op haar tenen staan om me een kus te geven.
‘Was dit nou onze eerste ruzie?’
‘Nou, ruzie wil ik het niet noemen.’
‘Doe even’
‘Hoezo?’
‘Nou zeg even?’
Ik loop haar voorbij met de boodschappentas en ze komt achter me aan.
‘Nou, oke. Dan was dit wel onze eerste ruzie.’
Ik begrijp de grijns op haar gezicht niet helemaal. Ze zet de tas naast me op de grond en komt achter me staan. Ze slaat haar armen om me heen en kust me in mijn nek.
‘Dat betekent goedmaakseks. Die schijnt het beste te zijn.’
Haar handen glijden onder mijn shirt.
Ik draai me om en pak haar handen. Ze heeft een fonkeling in haar ogen en ze kijkt me uitdagend aan.
‘Volgens mij heb jij niks te klagen over onze seks, dametje.’
‘Ik klaag ook niet, maar dit moeten we vieren.’
‘Is het heel verkeerd om te zeggen dat onze seks zo goed is, dat zelfs de buurman meegeniet?’
Ze fronst, maar moet wel lachen. Ik pak haar gezicht vast en kus haar op haar lippen. Haar tong dringt bij me naar binnen en ik weet dat ik verloren ben.
Ze maakt de knoop van mijn broek los en glijdt met haar hand over mijn boxershort. Die kleine en geile aanraking zorgt ervoor dat ik gelijk klaar voor haar ben.
Onze kus wordt intenser en ik trek haar legging en string naar beneden.
Mijn hand glijdt tussen haar benen en haar natte lippen bevestigen dat zij er ook klaar voor is. Ik til haar op en zet haar op het aanrecht neer. Ze huivert en kijkt me aan met grote ogen.
‘Niks aan de hand. Gewoon koude billen.’ Ik trek haar laarzen uit en gooi die achter me neer. Ik maak mijn eigen broek verder los en laat hem zakken.
‘Arnoud kan wel even wachten.’
Ik schuif haar naar voren en zak op mijn hurken. Mijn handen strelen langs haar bovenbenen en ik laat een spoor achter van kusjes, waar mijn handen geweest zijn.
Zonder haar écht aan te raken op de plek waar ze het waarschijnlijk het meeste wil, laat ik haar al kronkelen.
Ik kus, lik en streel haar langs haar schaamlippen en ze kreunt zachtjes. Ze grijpt mijn hoofd vast en duwt me steviger tegen haar aan. Ik lik haar clitoris en ze begint sneller te kreunen. Mijn vinger glijdt soepel bij haar naar binnen en ze trekt aan mijn haar. Ik voel haar knieën schokken en kom dan omhoog.
Haar wangen zijn rood en haar ogen staan geil. Ze grijpt me gelijk bij mijn erectie en begint me af te trekken.
‘Ik wil je, Bryan.’ Ze spreidt haar benen verder en houdt zich vast aan het aanrechtblad. Ik pak mijn lul en wrijf langs haar natte opening. Met een snelle beweging zit ik in haar.
Fuck, wat is ze strak.
Ze slaat haar armen om mijn schouders en ik houd me vast aan haar heupen, terwijl ik in haar blijf stoten.
Ze geeft me kusjes en likjes langs mijn nek en het plekje achter mijn oor. Ze weet dat ik daar niet tegen kan. Het bezorgt me overal kippenvel en maakt me nog harder.
Ze hijgt in mijn oor en ik draai mijn hoofd naar haar opzij.
‘Ik ga het niet lang volhouden meer. Je voelt zo heerlijk.’
‘Jij ook, schatje. Voel je hoe nat je bent?’
Ze knikt en haar lippen vinden de mijne. Ze drukt een natte geile zoen op mijn lippen en ze eist me helemaal op.
Mijn lichaam schokt ervan en ik kreun in haar mond.
Ik voel Lara samentrekken om mijn pik en begin harder te stoten. Ze zet haar nagels in mijn rug en komt met een kreun klaar. Niet veel later stort ik me in haar leeg.
Een uur later staan we bij Arnoud voor de deur. Hij ziet er goed uit voor zijn doen en het is lang geleden dat ik hem zo vrolijk heb gezien. Tegen Lara doet hij koeltjes, maar behalve met zijn moeder is hij nooit langer dan een paar uur met een vrouw samen. En in die uren, praat hij ook niet veel. In ieder geval niet meer als hij weet, dat hij gaat krijgen wat hij wil.
Nadat we wat hebben gedronken en Lara zichtbaar haar best doet om zich te mengen in ons gesprek, is het tijd om aan het werk te gaan. Arnoud geeft Lara een langwerpige doos en een map met papieren. Ze installeert zich aan de eettafel en nadat ik haar een kus heb gegeven, loop ik achter Arnoud aan.
Hij heeft zijn rommelhok flink opgeruimd en op de grond staan veel meer dozen dan nodig lijken voor een bureau.
Arnoud blijkt ook een kast te hebben besteld die we als we toch bezig zijn ‘ook wel even’ in elkaar kunnen zetten.
Ik probeer de frustratie voor me te houden, maar na de heerlijke beurt met Lara van net, kan ik niet wachten daar een vervolg aan te geven.
Ik vertel Arnoud over de rare ontmoeting met Stanley in de supermarkt. Hij begint geheimzinnig te doen en dat laat me twijfelen aan Lara. Volgens hem zou het best weleens kunnen dat ze van twee walletjes eet.
Ik schud de nare gedachte van me af en begin over iets anders. Ik kan het me haast niet voorstellen en het lijkt me raar dat ze zo openlijk over hem klaagt, wanneer ze eigenlijk nog steeds af zouden spreken. En daarbij zien we elkaar elke dag. Maar wonen ze ook wel letterlijk twintig stappen bij elkaar vandaan.
Ik geloof nog niet dat ik me ergens druk om hoef te maken, maar ik ga toch iets meer op mijn hoede zijn.
Het bureau staat zo in elkaar, maar de kast is een ander verhaal. We blijken een schroefje te missen en zelfs nadat we de kamer ongeveer op zijn kop hebben gezet, is het verdomde schroefje nergens te bekennen.
Lara is inmiddels klaar met haar ‘taak’ en staat naast me. Ze biedt aan de klantenservice te bellen en daar kunnen ze het schroefje opsturen. Dat kost alleen drie tot vijf werkdagen en voordat we kunnen overleggen, heeft Lara al afgesproken om even langs te komen rijden.
Gefrustreerd staat ze een uur later weer voor de deur. De service was volgens haar ronduit belabberd en ze heeft weinig zin om te blijven. Ik zit er ook niet op te wachten dat ze zuchtend met hetzelfde gezicht als vanmiddag ongeduldig zit te wachten, dus ze neemt mijn auto mee en komt me ophalen, wanneer we klaar zijn.
Het is al etenstijd en Lara vindt het geen probleem als ik met Arnoud nog een biertje ga drinken in de stad. Sinds we samen zijn, ben ik helemaal niet meer de kroeg in geweest en omdat Arnoud vanaf nu ook de dinsdag moet gaan werken, zal onze vaste middag ook wel komen te vervallen. Het ene biertje worden er twee en twee biertjes worden er na een paar uur zes. Of acht. Ik weet het niet meer. Maar voor we het weten houden we kroegentocht en lijken de biertjes vooral bij Arnoud hard in te slaan.

Hij doet een uitgebreide vleeskeuring en schaamteloos trekt hij elke vrouw die voorbij komt aan haar arm. Ik wuif ze weg en probeer Arnoud mee naar huis te krijgen, maar die loopt achter een dame aan met een kort rokje.
“Schat, we doen er nog één en gaan daarna weer richting Arnoud. We pakken een Uber. Voor je het weet, ben ik er weer.” app ik Lara
“Kleine slokjes neem jij. Het is bijna half 2. Ik heb de hele avond op je gewacht.”
Shit. Door de alcohol kan ik niet helemaal meer helder nadenken, maar ik geloof dat ik mezelf hier in de nesten heb gewerkt.
“Sorry lieverd. Ik ben de tijd vergeten. Ik maak het goed met je.”
“Ik ga slapen. De sleutel leg ik onder de mat. Je hoeft me NIET wakker te maken.”

Mijn hart gaat sneller kloppen en ik wil nu weg. Ik zoek Arnoud en het meisje met het korte rokje is aandachtig aan het luisteren naar wat hij te vertellen heeft. Ze kijken mijn kant op en de blonde dringt zichzelf aan me op, wanneer ik wat tegen Arnoud wil zeggen.
‘Ik heb gehoord dat wij een hele leuke nacht gaan beleven met zijn drietjes. Je komt op precies het goede moment.’
Wat? Ik weet niet wat ik hoor en grijp Arnoud bij zijn shirt.
‘What the fuck man! Waar heeft ze het over?’
Hij kijkt me aan, maar zijn pupillen knallen bijna zijn ogen uit.
‘Je weet wel. Net als vroeger man.’
‘Ben je gek geworden ofzo? Ik heb een vriendin. Ze heeft je vanmiddag nog geholpen, weet je nog. Neem haar lekker mee, maar laat mij erbuiten.’
‘Zonder jou is het geen trio.’
Ik weet niet wat ik hoor en merk dat mijn handen gaan jeuken. Ik trek hem aan zijn shirt naar me toe en de vieze bierwalm komt me tegemoet.
‘Ik sta bijna op het punt om je een klap voor je harses te geven. Lopen nu, naar buiten.’
Hij loopt voor me uit en het blonde meisje wil ons volgen.
‘Jij blijft hier.’ Ze kijkt me aan alsof ze op het punt staat te gaan huilen, strijkt een pluk haar glad en draait zich om.
De frisse lucht doet me goed, maar ik ben woest.
‘Waar ben je mee bezig? Wat dacht je?’
Arnoud houdt zijn gezicht in zijn handen en ik zie hem trillen.
‘We zijn toch beste vrienden? Ik wilde gewoon lol met je hebben.’
Zijn mond vertrekt en zijn ogen staan nog steeds wagenwijd open.
‘Ik had ook lol, tot jij met dat achterlijke voorstel kwam. Ik ben gelukkig met Lara. Wat heb je gebruikt? Want dit is niet van de alcohol.’
‘Ach, zeur niet. Je begint steeds meer op mijn moeder te lijken.’ Hij zwaait met zijn armen in het rond en begint te schreeuwen.
Voorbijgangers lopen lachend voorbij.
‘Gedraag je dan niet als een klein kind.’
Hij wordt steeds drukker en begint ineens hard te huilen. Of nou ja, brullen is misschien een beter woord.
Ik probeer hem te kalmeren, maar hij blijft wild om zich heen slaan.
Ik begin me steeds meer voor hem te generen en mijn geduld raakt op.
Hij stopt niet en voor ik het weet haal ik met mijn vuist uit naar zijn gezicht. De verbaasde blik in zijn ogen zal ik niet snel vergeten.
Ik schrik van mijn eigen actie en wil mijn excuses aanbieden. Hij komt overeind en voelt aan zijn neus. Een straaltje bloed loopt uit zijn neus en hij begint nog onrustiger te worden.
‘Je hebt me gewoon geslagen.’ Hij loopt weg en ik pak mijn telefoon. Mijn batterij is bijna leeg. Ik typ een berichtje naar Lara: “Lieverd, er is iets tussen gekomen. Je hoort het morgen.” en snel ga ik achter Arnoud aan.