Perfecte Match? 7

Hoofdstuk 7 Lara

“Je ligt vast al te slapen. Ik heb vandaag Arnoud geholpen met zijn huis opruimen. Het was zo’n bende, dat ik nu pas jou een bericht kan sturen. Ik vond het erg gezellig en hoop dat we elkaar snel weer kunnen zien, maar dan op een echte date.”

Ik frons mijn wenkbrauwen en merk dat mijn ochtendhumeur gelijk weg is. Wat baalde ik er gisteren van, toen ik niets meer hoorde. Ik heb nog op het punt gestaan om hem een berichtje te sturen dat ik het niet vond kunnen dat wanneer een vrouw een keer niet gelijk met haar benen wijd ging liggen, hij gelijk afhaakt. Gelukkig heb ik dat niet gedaan. Mijn avond bestond wel uit piekeren, boos voor me uit kijken en mezelf heel zielig vinden. Maar wakker worden met zijn appje maakt een hoop goed. Vluchtig doe ik een laagje mascara op en haal een borstel door mijn haar. Ik ben alweer veel te lang blijven liggen en moet de eerste zijn op het kinderdagverblijf.

De eerste ouders stromen binnen en sommigen doen met alsof ik weken op de spoedeisende hulp heb gelegen. Ik weet het moment om terug te appen te rekken tot wanneer mijn collega er is. Nonchalant stuur ik terug dat ik het ook naar mijn zin heb gehad en dat ik zijn uitnodiging wel zie verschijnen.

Het kost me veel meer moeite dan normaal om niet constant op mijn telefoon te kijken. Ik vind het altijd belachelijk wanneer meiden na date één al verliefd zijn, maar ik moet zeggen dat Bryan echt in mijn hoofd is blijven zitten. Om half twaalf, vlak voordat de lunchdrukte begint op mijn werk, sneak ik met mijn telefoon naar het toilet en stuur Bryan een berichtje. Hij komt gelijk online.
“Goedemorgen schoonheid. Ben je weer gezond genoeg om te werken?”
“Jawel. Het is weer lekker druk. Heb je het laat gemaakt gisteren?”
“Een beetje wel. Maar het is goed te doen vandaag.”
“Oh gelukkig. Ik moet snel weer naar mijn collega, anders denkt ze dat ik door de wc ben gezakt.”
“Ho, wacht. Nog één vraagje. Wat doe je morgenavond?”

Als een debiel grijns ik naar mijn scherm. Wil hij me nog een keer zien?
“Ik denk een serie kijken op de bank. Why?” vraag ik.
“Mooi, die serie kan wachten. Ik neem je mee uit eten. Om half zeven pik ik je op. Zeg alsjeblieft ja.”
Mijn gezicht gaat ervan gloeien en wanneer hij me had kunnen zien, had dat al verraden hoe graag ik ja zeg.
“Lijkt me leuk. Ik zorg dat ik klaar sta.”

De volgende dag sta ik om zes uur ’s avonds al paraat. Ik was een uur geleden al klaar met werken en heb de hele dag in gedachten mijn kledingkast doorgespit. Het tweede setje wat ik in mijn hoofd had, wordt het uiteindelijk. Ik draag een gekleurde blouse met een zwarte pantalon en daaronder korte, zwarte laarsjes.
Voor een eerste echte date heb ik me al aardig opgedoft, want normaal gesproken kom ik altijd op gympen en in een spijkerbroek.

Voordat ik met Stanley kreeg, heb ik met daten wel geleerd dat je niet gelijk teveel van jezelf moet blootgeven. Begin met een lage lat, zo kan een mooi jurkje alleen maar meer in de smaak vallen. Mannen moeten een mooie outfit, lingerie zeker, verdienen.
Daar ga ik bij Bryan al een beetje de mist mee in, maar ik praat het voor mezelf goed omdat hij zichzelf al een beetje bewezen heeft.

Om 18:15 gaat de bel. Bryan staat in een grijze trui met een spijkerbroek lachend voor de deur. Zijn haar zit nog steeds even sprookjesachtig als de eerste ontmoeting en de glimlach die hij me geeft bij onze ontmoeting, zorgt voor een aangenaam gevoel in mijn buik.
De twijfel die door me heen ging over hoe je na zo’n eerste date iemand begroet, neemt hij gelijk weg door me innig te omhelzen.
Hij ruikt heerlijk zoet en ik wil hem niet loslaten.

Bryan heeft gereserveerd bij een pizzeria aan de andere kant van de stad. Het is een knus restaurantje met maar een paar tafeltjes. Het water loopt me in de mond wanneer de geur van knoflook en kruiden die ik niet zo goed kan thuisbrengen, mijn neus binnen dringen.
Terwijl we onze pizza opeten, is de spanning tussen ons voelbaar. Ik wil niet dat deze date eindigt, maar ik moet stoppen met wijn drinken.

We nemen geen dessert en wandelen na het afrekenen nog langs de winkels. De wind is guur geworden en ik trek mijn jas steviger dicht.
Bryan slaat zijn arm om me heen en trekt me naar zich toe.
‘Zullen we anders nog naar de film?’ stel ik voor wanneer ik de bioscoop voor ons zie.

Het aanbod is schaars en de enige film die vanavond draait is een waargebeurd oorlogsdrama. De film en de trailer die ik via internet heb gekeken, spreken me totaal niet aan, maar Bryan is zo enthousiast dat ik toch instem met de film. We hoeven maar een paar minuten te wachten.
Ik zit nog veel te vol van de pizza, maar bestel toch popcorn en wat drinken. Al is het maar om te laten zien dat ik er geen problemen mee heb om te betalen.

Buiten een bejaard stel en twee andere vrouwen op leeftijd is de zaal helemaal leeg. De plekken die we toegewezen hebben gekregen, zijn de vervelendste van de zaal.
Een rij achter ons zit het bejaarde stel en aan de andere kant de twee dames.
Ik mopper meer tegen mezelf dan tegen Bryan dat ik ergens anders wil zitten en wanneer de lampen uitgaan, tikt hij me aan.
‘Kom, we gaan een andere plek opzoeken. Als het donker is, mag je zitten waar je wilt.’
Helemaal achterin, ver weg van de andere gasten , nemen we plaats.

Ik kan me niet concentreren op de film, doordat Bryan naast me zit. Steeds wanneer zijn hand in de bak popcorn verdwijnt, doe ik hetzelfde. Net zoals ik dat op mijn vijftiende deed, tijdens mijn eerste date in de bioscoop.
Ik was zo verlegen als de pest en graaide de hele bak popcorn leeg, alleen maar zodat ik de hand van mijn toenmalige crush kon aanraken. Met als resultaat dat ik na de film kotsend boven de wc hing en mijn crush me zo vies vond, dat hij na een week pas vroeg hoe het met me ging.
Gelukkig weet ik me inmiddels zo goed in te houden, dat me dat niet meer gaat overkomen, maar ik wil nog steeds Bryan aanraken.

Ik zet de bak naast me neer en pak zijn hand. Zijn vingers verstrengelen zich met die van mij en ik zie hem grijnzend naast me zitten.
Met zijn duim streelt hij de bovenkant van mijn hand en gaat daarmee steeds hoger. Hij trekt me naar zich toe en ik proef het zout nog op zijn lippen, wanneer hij me zoent.
Hij neemt er de tijd voor en terwijl voor ons de film doorgaat, staat hij voor mij op pauze. Ik hoor stemmen, maar versta niet meer wat er gezegd word. Ik zie de lichten constant veranderen en Bryans gezicht blijft het mooiste waar ik naar kan kijken.

Hij trekt me bij zich op schoot en ik sla daarbij de bak popcorn van de stoel. Alles ligt bezaaid over de vloer en ik moet mijn best doen om niet in de lach te schieten. De andere gasten kijken niet om en ik pak Bryan zijn gezicht met twee handen vast. Ik voel onze zoen door mijn hele lichaam. Zijn handen glijden over mijn rug en hij eist me op.
‘Kom, we gaan’, fluistert hij, terwijl hij tussen twee zoenen in naar adem snakt.

Zachtjes staan we op en verlaten we de zaal. We rennen nog net niet naar buiten en de frisse lucht, was precies wat ik nodig had. Bryan duwt me tegen de muur en ik krijg geen genoeg van zijn lippen.
‘Ga je mee naar mij?’
Ik hoor mezelf de woorden uitspreken, wetend dat ik zwaar tegen mijn eigen principes inga, als ik hem nu meeneem naar huis. Maar het lustgevoel wint het van mijn verstand en een kwartier later, rijden we zo snel we kunnen naar mijn huis.