Hoofdstuk 4 Bryan
Als een debiel blijf ik naar mijn telefoon staren, terwijl ik weet dat ze slaapt. Ik heb geen zin om wekenlang te appen en mijn belangstelling te verliezen. Of erger, zij haar belangstelling in mij. Ik vind het wel leuk aan haar dat ze zich niet zo snel gewonnen geeft. Ze laat merken dat ze het leuk vindt, maar hangt niet zo aan mijn lippen zoals de meeste vrouwen doen.
Bah, wat klinkt dat walgelijk. Dat is precies de reden dat ik hier vanaf wil. Ik wil geen meerdere vrouwen meer, niet elke avond een ander in mijn bed. Ik ben bang dat ik moet toegeven aan de jongens dat ze dat eerder door hadden, dan ik.
Om vijf uur zit mijn werkdag erop en sluit ik mijn laptop af. De maandag is voor mij totaal geen productieve dag. Na al het feesten, was dat het sowieso al niet, maar nu ik ook nog tijdelijk de dinsdag vrij ben, voelt de maandag nog steeds een beetje als weekend. Onderweg peil ik hoe het met Lara gaat en ze geeft aan dat ze iets minder hoofdpijn heeft, maar nog wel rustig aan blijft doen, in ieder geval tot morgen.
Ik baal van mezelf, wanneer ik thuis kom. De koelkast is leeg, op een fles cola en een fles currysaus na. Gisteren had ik boodschappen moeten doen, maar door mijn speurwerk is daar niets van gekomen. De supermarkt is om de hoek, maar eenmaal thuis, heb ik er een hekel aan om nog eten te moeten halen. Tenminste als het geen friet of pizza is.
Ik haal snel een magnetronmaaltijd en ga morgen wel goed boodschappen doen, besluit ik. Het is ook geen goed idee om met honger in de winkel te lopen, want aan de zakken chips en snoepjes te zien, lijkt het alsof ik minstens twaalf mensen op bezoek krijg.
22:45 “Ik kan niet slapen. Altijd fijn, die dutjes overdag.” Is dit een stille hint? “Oh dat is vervelend. Misschien kan ik je gezelschap houden, tijdens het wakker blijven?” stuur ik terug.
Ineens stuurt ze me haar nummer en wil ze verder appen. “Je weet dat ik ziek ben hè? Ik zie er niet op mijn best uit.”
“Je wil dat ik echt langskom? Ik wilde je eigenlijk via Facebook gezelschap houden, maar jouw idee is veel beter.” “Oké, dan zie ik je zo.”
Wauw! Haar lef spreekt me wel aan. Vaak flirten vrouwen erop los over de app, maar wanneer het tot een afspraak gaat komen, verzinnen ze de meest uiteenlopende smoezen om het uit te stellen. Lara niet. Ze stuurt gelijk haar adres en een kwartier later zit ik in de auto. Ik merk dat ik het zelf spannend vind, voor het eerst. Op de radio lullen ze door over feiten en fabels over het gebruik van vitamines en voor ik het weet, arriveer ik bij Lara.
Ik gluur door haar raam, maar het is vrij donker binnen. Wat nou als ze nu wel in slaap is gevallen en ik hier voor niets sta? Dan sta ik flink voor lul. Ik loop over het smalle grindpaadje naar de voordeur en voel mijn schouders zakken, wanneer ik beweging in de hal zie.
De voordeur gaat open en daar staat ze. Ze heeft haar haren los zitten en ze hangen warrig over haar schouders. Ze draagt een grijze joggingbroek en een roze shirt. Zonder bh. Haar tepels zijn een beetje stijf en schijnen licht door de stof heen. Fuck, het wordt lastig om me in te houden. Ze opent de deur verder voor me en haar ogen stralen.
Ze sluit de deur achter me en ik reik naar haar toe om haar te begroeten. Alsof ze elektrisch geladen is, gaat er een schok door mijn lijf, wanneer ik de zijkant van haar lippen per ongeluk aanraak. Waarom word ik zo bloedgeil van deze vrouw, terwijl ik eindelijk een keer ergens niet voor de seks kom?
Ik volg haar naar de woonkamer. In de hoek bij de tv staat een schemerlamp, die voor zwak licht zorgt. Op een bijzettafel staan waxinelichtjes en verder is het donker. De bank ligt bezaaid met kussens en dekens en ik krijg direct zin om ertussen te duiken. En niet alleen tussen de dekens…
Vada Mickael 