De boottocht

° Verhaal °

‘To the beach’
De Bulgaarse taxichauffeur kijkt ons chagrijnig aan, wanneer mijn vriendinnen en ik de taxi in willen stappen. ‘Party?’, vraagt hij, nadat we zijn ingestapt.
‘Yes, we have a party on the boat.’
Hij knikt en concentreert zich weer op de weg. Godzijdank.

Het verkeer in Sunnybeach is chaotisch en ze lijken nog nooit van verkeersregels gehoord te hebben. Auto’s toeteren hard naar elkaar, geven geen centimeter toe tijdens het invoegen.
De chauffeur scheurt ons naar de pier en de andere jongeren staan al te wachten voor een grote boot.
‘Joepie, daar gaan we weer’, zegt mijn vriendin Shirley sarcastisch.

De goedkoopste manier om met vier vriendinnen voor het hoogseizoen in Bulgarije te komen, is via een jongerenreis. Nu zijn wij met ons drieentwintig ook zeker nog niet oud, maar we bevinden ons grotendeels tussen pubers die de reis van pappie en mammie hebben gekregen omdat ze geslaagd zijn.
Voor hun veterstrikdiploma.

Als laatste van het hele gezelschap, klimmen wij op de boot. De buitenkant van de boot is wit en vooral erg saai. Maar wanneer je binnenstapt, lijkt het wel op een grote danszaal.
We worden begroet door het personeel, die allen uiterst schaars gekleed zijn.
Na het welkomstpraatje lopen we naar het dek om daar de laatste zonnestralen op te vangen.

We kletsen met elkaar en bekijken de jongeren die nu al dronken zijn. Na een tijdje wordt omgeroepen dat het buffet klaar is. Als de eerste hongerige hyena’s naar beneden zijn gerend, volgen wij ook. De tafels raken snel vol en daarom spreken mijn vriendinnen en ik af dat ik een tafel bezet ga houden en zij eten gaan halen.

Ik probeer te kunnen zien wat er op de verschillende schalen ligt, maar het enige wat ik kan thuisbrengen is friet en salade. Plotseling, ben ik niet meer zo geïnteresseerd in het buffet. Een knappe man staat vanaf de zijkant naar mij te kijken. Snel kijk ik weg, maar mijn blik wordt naar hem toegezogen.
Door zijn korte broek en witte hemd, zie ik dat hij bij de bemanning hoort.
Hij heeft brede armen en ik ben benieuwd hoe de rest van zijn lichaam eruit ziet.
Ondanks zijn macho-uiterlijk, heeft hij een vriendelijk gezicht.

Onze ogen ontmoeten elkaar en hij komt mijn kant op, zonder mijn blik te verliezen. Zijn ogen zijn een mengeling van groen, blauw en bruin en ik voel mezelf als een idioot glimlachen.
‘Are you alone here?’  
                ‘No, my friends are getting food.’
‘Friends’, herhaalt hij en ik zie hem peinzend kijken.
‘So, no boyfriend?’
                ‘No, just me and the girls.’
Zijn ogen glunderen en hij legt zijn hand op mijn bovenarm.
‘Great. You look beautiful.’
Van alle Bulgaren die we de afgelopen week tegen zijn gekomen, spreekt hij veruit het beste Engels.
Hij kijkt om zich heen en ik volg zijn blik. Mijn vriendinnen komen eraan met grote borden eten.
‘Enjoy your meal’, zegt hij en loopt terug naar zijn plek.

Het eten smaakt flauw, maar voor de prijs die we voor deze trip betaald hebben, had ik niet veel beter verwacht.
De knappe ober, matroos of wat hij ook doet op de boot, blijft oogcontact zoeken. Steeds lacht hij even of knipoogt hij mijn richting uit.

Nadat ik mezelf moed in heb gedronken, stap ik op hem af. Mijn hart gaat sneller kloppen en ik vraag me gelijk af of ik er wel goed aan heb gedaan.
Maar wanneer hij zijn tanden bloot lacht, twijfel ik niet meer.
‘Did you like the food?’
                ‘Yeah, it was ok.’
Hij lacht en legt zijn hand op mijn schouder. Een rilling gaat door mijn lijf en ik wil zijn handen op andere plekken voelen.
‘Don’t lie. Its awful!’
Nu moet ik ook lachen. Op die manier weet ik in ieder geval dat hij niet de chef-kok is.
                ‘You’re right. It was a bit terrible.’

Hij stelt zich voor als Ivo en vertelt dat hij in het dagelijks leven lifeguard is op het strand. Sinds deze week werkt hij als toezichthouder op de boot. Zowel zijn collega’s als mijn vriendinnen houden ons goed in de gaten.
‘I have to go back to work. Or else they fire me.’
Ik loop terug naar mijn vriendinnen en met elkaar gaan we de dansvloer op.
De muziek is leuk en hoe meer wijntjes erin gaan, hoe losser ik word. Ik zie Ivo me nog steeds regelmatig opzoeken met zijn ogen en ook ik kan mijn ogen niet van hem afhouden.

We varen weer richting de pier en worden vriendelijk verzocht de boot te verlaten. Ivo en zijn collega’s helpen, waar nodig, mensen uit de boot.
Uiteraard zorg ik ervoor dat ik bij Ivo uitstap.
Zijn ogen glinsteren in de ondergaande zon en zijn het enige wat ik nog een beetje helder kan zien.
‘Are you allright?’
                ‘Yes, just a bit tipsy.’
‘Be careful.’
Galant helpt hij mij uit de boot en onopvallend drukt hij een briefje in mijn hand. Mijn huid tintelt en ik kijk in de ondeugende ogen van deze mysterieuze man, terwijl ik hem een verlegen glimlach schenk.

Snel open ik het briefje, wanneer we uit zicht van de boot zijn.
“Can I take you on a date tomorrow. I want to show you places and give you good food.’
Door het dolle heen, laat ik het papiertje zien aan mijn vriendinnen.
Doen.
Dat is de conclusie. ’s Avonds stuur ik dat het me leuk lijkt en we spreken een tijd af.

Ik pluk aan mijn korte rode jurkje en bekijk mezelf voor de zoveelste keer in de spiegel. Mijn telefoon gaat af en ik zie een berichtje van Ivo.
‘I’m waiting for you.’
We lopen naar beneden en ik zie Ivo voor een grote Audi staan. Hij draagt een beige shirt, wat goed kleurt bij zijn gebruinde huid, met daaronder een korte, zwarte spijkerbroek.
Ik neem afscheid van mijn vriendinnen en stap bij Ivo in de auto.
Hij is nog knapper dan ik hem de hele dag in mijn hoofd had.

De zenuwen gieren door mijn lijf, maar Ivo weet me goed gerust te stellen. We rijden naar het oude dorp, waar zijn familie vandaan komt.
Hij parkeert de auto langs het strand en opent netjes voor mij de deur.
We lopen een stukje over het strand en dat valt niet mee op mijn hakken, maar ik houd aardig mijn evenwicht.

We komen aan op de boulevard en stappen een knus restaurantje binnen. We kiezen een tafeltje met uitzicht op de zee. Er zijn alleen tafels voor twee personen en overal staat een schattig bloempotje op tafel. Muziek die zo uit een musical zou kunnen komen, galmt door de speakers.

Ivo bestelt een verrassingsmenu voor twee. Gelukkig zonder vis, want behalve kibbeling moet ik er niets van weten.
Hij had gelijk. Dit eten is heerlijk.
De zon gaat langzaam onder en het strand vult zich met toeristen die allemaal een glimp op willen vangen van dit prachtige beeld.
‘You want dessert here or icecream in the village?’
                ‘In the village is ok.’

Hij rekent af en over het strand lopen we weer terug. Deze keer trek ik mijn hakken uit en raken mijn tenen de frisse golven water die over het zand klotsen.
Naast elkaar lopen we langzaam en steeds wanneer ik opzij kijk, voel ik een kriebel in mijn buik.

Op een rustig stukje stopt hij en houdt mijn hand vast. Zijn vingers glijden over mijn hand en mijn zintuigen staan op scherp. De zon weerkaatst in zijn ogen en zijn spieren lijken wel te glimmen.
Hij staat nu recht voor me en hij trekt me iets dichter naar zich toe.

Ik sluit mijn ogen en voel zijn zachte lippen tegen de mijne. Hij drukt een tedere kus op mijn lippen en ik sta in vuur en vlam.
Ik wil meer.
Na nog een kus, pakt hij mijn hand en lopen we samen verder over het strand.
Wanneer ik het pleintje herken waar de auto staat, besef ik dat we zijn omgelopen.

De zon is onder en de straatjes worden verlicht door snoeren die zigzaggend boven de huisjes aan elkaar vastzitten. Snel probeer ik mijn hakken aan te doen. Hinkelend op de grove klinkers, verlies ik bijna mijn evenwicht.
Bijna.
Ivo vangt me op en ik voel mezelf rood worden, wanneer ik in zijn bezorgde ogen kijk.
‘Be careful beautiful.’ Hij streelt mijn wang en ondersteunt me, terwijl ik mijn schoenen aantrek.

We lopen langs een oud kerkje en ik blijf even staan om foto’s te maken. We komen op een pleintje uit, die omringt wordt door grote stenen poorten. In het midden staat een grote fontein.
Ivo pakt zijn telefoon en maakt een foto van mij. Dan draait hij me snel om en maakt een selfie.

We eten een ijsje en ondertussen strelen we elkaars handen. Steeds een stukje verder omhoog.
We zijn weer bij de auto en ik wil instappen. De deur is gesloten en wanneer ik omkijk, staat hij recht voor me.

Hij pakt mijn handen en duwt me tegen de auto. Zijn vingers verstrengelen met die van mij en hij kust me. Ruw, hard en ongelooflijk sexy deze keer.
Mijn verlangen naar deze man groeit met de minuut en zijn tong draait rondjes in mijn mond.

Snel rukt hij zich van me los en opent de deur voor me. Ik moet nog op adem komen en geniet na van deze onverwachte, maar heerlijke kus.
‘Do you want to go back?’
Ik schud mijn hoofd.
Ivo glimlacht en start de auto.
‘I’m gonna show you something great.’

We verlaten de oude stad en rijden de natuur in. Zijn hand aait mijn been en verdwijnt steeds een stukje hoger, richting mijn jurkje.
We komen uit bij een bergje. Het lijkt een soort uitzichtpunt te zijn, maar op dit tijdstip is hier niemand te bekennen.
Het oude stadje en zijn mooie lichtjes dienen als mooie achtergrond voor deze avond die een spannende, erotische lading begint te krijgen.

Hij helpt me uit de auto en kust me direct op mijn lippen. Deze keer nog ruwer en harder. Zijn handen pakken mijn hoofd beet en hij eist me helemaal op. Al zoenend trekt hij me mee naar de voorkant van de auto. Ik voel de motorkap tegen mijn billen en leun ertegenaan.

Zijn handen glijden naar beneden en hij schuift mijn jurk omhoog. Even zoekt hij in mijn blik naar bevestiging, maar zoent me daarna gelijk weer gepassioneerd verder. Zijn handen glijden langs de rand van mijn slipje en ik voel mijn binnenste al tintelen, verlangend naar meer.

Mijn handen gaan ook op verkenningstocht en ik streel de harde spieren van zijn buik. Ik glijd langs de band van zijn broek en open zijn knoop.
Aarzelend.
Zoekend, maar beiden vol lust.

Zijn vinger glijdt langs mijn liezen en wanneer hij me tussen mijn benen aanraakt, huiver ik. Even stopt hij en dan wrijft hij over mijn slipje. Ik voel de nattigheid tegen mijn kruis en wil meer. Onze zoen stopt abrupt en ik open zijn rits.
Zijn erectie zit gevangen in zijn boxer, klaar om bevrijdt te worden. Ik wrijf eroverheen en hij kreunt in mijn oor.

Hij trekt mijn slipje uit en hij valt op de kiezelsteentjes. Ik volg zijn voorbeeld en help hem ook uit zijn broek. Hij trekt zijn shirt uit en ik doe hetzelfde met mijn jurk.

Ik voel me heel naakt, maar ongelooflijk sexy. Boven op de berg, met het uitzicht op het dorp waar we net nog liepen.

Zijn handen zijn gelijk overal en hij trekt me naar zich toe. Ik voel zijn stijve lul tussen mijn benen en dat maakt me nog natter. Hij draait me om en duwt me voorover. Hij geeft me een harde tik op mijn bil en dan glijdt hij naar me naar binnen.
Hij is groot en ik voel hoe hij me oprekt. Langzame stoten die me diep vullen.

Hij houdt me op mijn plek en streelt met zijn andere hand mijn borst. Dan draait hij me om en tilt me op de motorkap. Hij trekt mijn hakken uit en spreidt mijn benen. Met zijn vinger glijdt hij langs mijn clitoris en likt me op mijn gevoeligste plekje. Dan stoot hij weer naar binnen.
Ik kreun.
Hard.
Maar de kreun verdwijnt in de lucht.
Ik pak zijn schouders en hij trekt me voorover. Hij zoent me, terwijl hij dieper en harder in me gaat stoten.

Ik voel mijn orgasme naderen en zijn kus wordt dwingender. Ik begraaf mijn nagels in zijn nek en kom met een harde kreun klaar. Niet veel later volgt hij. Hij kust mijn lippen en hijgend, met onze plakkende gezichten, tegen elkaar aan kijken we naar het dorpje.

We kleden ons aan en rijden terug naar het centrum, waar ik met mijn vriendinnen af heb gesproken. Ivo geeft me nog een lange, liefdevolle kus en zelfs na deze lange, geweldige avond wil ik nog geen afscheid nemen.
Mijn vriendinnen staan al op me te wachten en Ivo en ik zeggen elkaar gedag.
De auto is nog maar net weg of ik krijg een berichtje.
“Please, don’t forget me. Tonight was amazing.”
En vergeten zou ik deze mooie avond nooit doen.