° Blog °
12:00
Precies om twaalf uur komen we aan bij Berendonck. Gelijk komt het rustgevende gevoel omhoog, wat ik ondanks het gestuiter in mijn hoofd, altijd krijg van de geuren van de sauna. Oh ja, en ik ruik bitterballen!
Het hoofdgebouw brengt je gelijk in de Oosterse sferen en ik vind het jammer dat er geen foto’s gemaakt mogen worden. Nou ja, voor de inrichting dan. Er liep niet iets rond waar ik nog een keer naar zou willen kijken, als ik niet in slaap kan komen ofzo. Andersom zou ik er ook niet op zitten te wachten dat iemand de mooie stenen olifant wil laten zien en ik daar als een soort trol op de achtergrond sta.
We zijn nog geen kwartier binnen of ik wil het al bijna uitgillen. Had ik mijn eerste personage in mijn hoofd platinablond gemaakt met een vrouwelijke kakstem, zie ik de perfecte ‘Kayleigh zo naast me onder de douche springen. Eerst dacht ik dat ze een nekkussen om had, maar bij nader inzien, zag ik dat haar borsten op de hoogte van haar schouders stonden. Ze had een zwarte knot op haar hoofd, die haar hele gezicht strak trok. Het enige wat daaruit sprong waren haar opgespoten lippen. Tja, toch fijn om te kunnen blijven drijven…
Kayleighs getinte huid (met mooie strakke buik en geen pukkeltje of krasje te zien) zat onder de tatoeages en ze leek me niet de persoon die hier komt om vriendelijk te lachen.
Kayleigh werd vergezeld door een soort opgeblazen rubberboot met een gezicht, die ook nog eens kon lopen. (En hele vreemde kreun/gilgeluiden maakte.) Hij zag er met zijn anabolenarmen bijna gevaarlijk uit, maar hij kon niet eens zijn eigen haren wassen. Een soort Ex on the beach meets Jersey Shore 2.0 XXL. Wat had het me leuk gekeken om hier een paar exen aan te laten spoelen in dit mooie vredige wellnessresort.
Schreeuwend over elkaars lelijke aura’s, terwijl je in lotushouding luistert naar de klankschalen en elkaar bekogeld met scrubzout. RTL, lezen jullie mee? Anyway, Kayleigh en haar opgepompte vriend Nigel zijn gevonden.
16:00
Ook mijn tweede personage heb ik gevonden. (De derde eigenlijk ook al, maar die moet ik zo nog even onsubtiel als ik ben, achtervolgen.) Personage twee, Lars is een mix geworden van drie verschillende mannen.
De eerste man is één van de weinige personen die hier in kleding mag rondlopen. Het is een goed uitziende, lichtelijk arrogante kakker. Zijn blonde haren glanzen en zitten altijd perfect in model. Hij voelt zich erg belangrijk en is druk. Altijd loopt hij te rennen en te vliegen, maar wanneer hij vrouwelijk schoon ziet, (tieten!) lacht hij zijn rechte, witte tanden bloot en laat de vrouwen in katzwijm achter.
Man twee is de man die mijn hamam verzorgde. Ook hij was gespierd, praatte op vriendelijke toon en kon (niet geheel onbelangrijk) goed masseren. Heerlijk zacht aaide hij met, te lekker ruikende, arganolie over mijn gezicht.
Is hier nog iemand die dat elke avond voor het slapen gaan, kan komen doen?
Nog net niet spinnend van genot, bedacht ik dat Lars ook een baan in die branche ging krijgen. Al is het maar om zijn chickies te kunnen scoren en na werktijd te zorgen voor (vooral zijn eigen) happy end. En man drie… Uhh ja die had ook spieren.
Na de hamam zijn we heel spontaan de, dacht ik panoramasauna ingelopen. Er ging iets plaatsvinden en de rustige Flip zei volkomen kalm dat er plek zat was voor iedereen.
Klopt… Maar door de corona-maatregelen mogen niet alle plaatsen gebruikt worden. En dat er dan zo’n schaapachtige Leonie alléén op een bankje voor twee personen gaat zitten, vind ik dan zacht uitgedrukt onprettig.
Flip sluit de deuren en vertelt dat we gaan mediteren met smoke en naturesounds. Bij het woord mediteren gaan bij mij al alarmbellen rinkelen. IK KAN DAT NIET!
Na een korte uitleg, lig ik daar met gesloten ogen (te zweten als een eskimo met een bontjas in de woestijn) te wachten op de ‘show’. De muziek gaat aan en ik zie Flip (ik heb gespiekt) met zijn schoteltje en veertje wapperend langs paraderen. De geur deed me het meest denken aan een aangebrand worstje op de barbecue.
En dan die klanken. Ook daardoor ging er niet direct een chillsignaal naar mijn bovenkamer. Ik dacht dat ik aan het luisteren was naar een klaarkomende Himalaya-geit die aangemoedigd werd, door zijn hijgende broertjes en zusjes.
17:30
Ik heb na dit heftige gebeuren even genoten van het zonnetje en de grote fontein voor me. Oh ja, er zitten vissen in. Ik geef zelf helemaal niets om vissen, maar iedereen die langs loopt, moet er even bij stilstaan, ernaar wijzen en benoemen dat het een vis is. Dus, bij deze.
18:00 Dinnertime! My favorite time of the day.
Wat de boer niet kent, dat vreet ie niet. Dat zit er bij mij na 31 jaar nog steeds in. En dat heb ik van mijn vader. Mijn zus en moeder zouden nog een stuk karton vreten, als het op Oosterse wijze is bereid. Ik ging veilig voor de saté en mijn zus koos voor een vegetarische tapasschotel. Na het eten kregen we een gezonde mocktail. Gemaakt met azijn in plaats van alcohol. De eerste slok, smaakte ook echt, zoals je verwacht dat azijn smaakt, maar nadat de vreemde schuimlaag weg was, was de rest best heel lekker.
Helemaal voldaan en toch wel een beetje uitgerust, reden we om 20:00 weer naar huis en heb ik de eerste corona-proof saunadag weer achter de rug.
Vada Mickael 